We laten ons doorgaans zo beinvloeden door het denken dat het ons ontgaat dat er een totaal ander perspectief mogelijk is. Het perspectief van onze natuurlijke staat, waarin je aandacht vrij is en niet aanhoudend in beslag wordt genomen door de overmatige activiteit van het verstand.
In deze staat lijkt het mentale geraas ons niet meer zo te raken. Het heeft plaats gemaakt voor het besef van een stille aanwezigheid die niet wordt aangetast door alle mentaal-emotionele onrust.
Dit bewustzijn is onze meest fundamentele natuur, veel wezenlijker dan de identiteit die we ontlenen aan ons denken.
Wat we vergeten en verliezen is het contact met wie we werkelijk zijn. Met de stilte, het vermogen om aanwezig te zijn bij wat is. De neutrale observator, de altijd aanwezige achtergrond van waaruit we naar onszelf kunnen kijken. Dit is in essentie wie we zijn. Een stille aanwezigheid bij wat is. Maar ook een stil veld van potentialiteit, van mogelijkheden, van een buitengewone intelligentie. Geen verstandelijke intelligentie maar een innerlijke wijsheid die via het verstand tot uitdrukking kan komen. Dan zijn we een instrument van iets anders in ons. Deze stilte in jou wacht op jou.
We zijn dubbelwezens. Aan de ene kant zijn we verdwaald geraakt in ons verhaal en aan de andere kant zijn we stille ‘aanwezigen’ waar een nieuw bewustzijn begint te ontwaken. Een bewustzijn van midden in de wereld staan maar niet van deze wereld zijn.
Het verstand is geslepen en kent allerlei trucs om je telkens weer te verleiden en in onbewustheid (identificatie) gevangen te houden. Op die manier blijft het je domineren.
In onderstaand filmfragment wordt een mooi beeld geschetst van in contact zijn met het Veld en van daaruit actie ondernemen. Het Veld is de ruimte, stilte in jezelf van waaruit je intuitief weet wat je moet doen en van waaruit de vermogens en vaardigheden die je hebt optimaal kunnen worden aangewend om succes te hebben. Het enige wat je hoeft te doen is jezelf (jouw ego) uit de weg te halen.
Het leven, jouw leven wordt veel eenvoudiger. Je hoeft niet langer te werken aan het verbeteren, veranderen van jezelf. Dat is trouwens een volstrekt heilloze weg. Je schiet er niets mee op. Ten hoogste geeft het een tijdelijke verlichting van de problemen waar je tegen aanloopt. Het enige wat je hoeft te doen is datgene in jou wat jou verhindert om samen te vallen met wie je in essentie bent aan het licht te brengen, bewust te maken en dan jouw aanwezigheid, jouw stille presentie erop te laten schijnen. Dan wordt lood in goud getransmuteerd. Het enige wat je hoeft te doen is jezelf uit de weg halen. Dan komen gestolde kwaliteiten weer tot straling en gaan meewerken aan het vervullen van jouw droom.
Het is puur een kwestie van het verleggen van het focuspunt. Waar is je aandacht? Waar ligt je prioriteit? Is er een fascinatie voor de onrustige verhalen van het denken, of is er een besef van de onderliggende stilte; het bewustzijn waarin gedachten komen en gaan?
We zullen weer terug als kinderen moeten worden. Niet terug naar het gelukkige en speelse kind van 2 jaar. Dat is een weliswaar heel mooie maar tevens onbewuste vorm van aanwezig zijn in het hier en nu. Nee, het is in het leven staan als een kind maar vanuit een volledig bewustzijn. Het bewustzijn van midden in de wereld staan maar niet van de wereld zijn. Kunnen creëren en spelen met de dingen die jij vormgeeft in jouw leven zonder jezelf erin te verliezen.
Wil je zelf ervaren hoe het is om in het Veld te staan?
Klik hier voor meer informatie.
